‘Toen de dood voor het eerst in het donker beweerde dat hij me al kende sinds ik geboren was, vond ik dat een compliment. Een bewijs dat ik dingen durf te horen waar een paar mensen doof voor zijn.
Ik herhaalde zijn woorden. Ik zei dat ik hem ook al jaren kende, de laatste jaren steeds beter. Ik sloeg mijn armen om mijn eigen schouders. 
Ik omhelsde mijn eigen hart – en uiteindelijk ook dat van hem.’

Korte inhoud

In dit boek komen 3 eerdere werken van Bart Moeyaert samen, namelijk De Schepping, Het Paradijs en De Hemel. Met zijn bijzondere schrijfstijl neemt Moeyaert je mee op een dromerig en poëtisch pad. Een dun boekje, maar met enorm veel diepgang en dus zeker aan te raden om twee keer – of zelfs meerdere keren – te lezen!