Marieke Lucas Rijneveld liet voor het eerst van zich horen in 2015 met haar gedichtenbundel Kalfsvlies. Het werk maakte meteen indruk en werd bekroond als beste poëziedebuut met de C. Buddingh’-prijs. In 2018 kwam de auteur op de proppen met haar eerste roman, namelijk De avond is ongemak. Ook dit was een schot in de roos en al snel werd er een vertaalde versie uitgegeven door Faber&Faber onder de titel “The Discomfort of Evening”. Het boek won uiteindelijk de International Booker Prize van 2020. Marieke Lucas Rijneveld wordt gezien als één van de meest belovende talenten binnen de huidige Nederlandse literatuur. 

Het boek brengt het schrijnende verhaal van een boerenfamilie die getroffen wordt door de dood van hun zoontje Matthies. Het verhaal wordt verteld door Jas, het jongere zusje van Matthies. Aan alles is voelbaar dat de dood van Matthies tot gevolg heeft dat het gezin helemaal uit elkaar valt. De ouders van Jas, zijn volledig verlamt door hun verdriet, waardoor ze hun andere kinderen (Jas, Obbe en Hanna) niet de aandacht geven die ze nodig hebben. Jas verlangt naar een warm nest waar ze gekoesterd en beschermd wordt door haar ouders, maar helaas blijft haar noodkreet naar liefde onbeantwoord. De hele boerderij voelt letterlijk en figuurlijk ijzig koud aan. De kinderen leven in hun eigen wereldje, waarin werkelijkheid en fantasie met elkaar verstrengeld geraakt. Daarnaast ontsporen ze volledig en gaan opzoek naar een manier om hun pijn te verzachten. 

De auteur, Marieke Lucas Rijneveld, brengt een sterk geschreven debuut, doorspekt van beeldspraak en metaforen. Het is ruw en scherp geformuleerd, waardoor je je als lezer inderdaad, zoals de titel het al aangeeft,  echt bij bepaalde passages ongemakkelijk (tot zelfs misselijk) voelt. 

Gruwelijke taferelen spelen zich af in een immer trieste setting. Het is alles behalve een vrolijk boek. Zelf vond ik het geheel dan ook te duister en ontbrak ik een sprankeltje hoop. Ik werd er haast moedeloos van. Het verhaal werkte voor mij helaas absoluut niet; te veel details, te shockerend en te weinig plot. Het voelde bijna als een opdracht om dit boek uit te lezen. Ik bleef achter met een rusteloos en zwaar gevoel en het voelde zelfs als een opluchting dat ik het boek volledig had doorstaan. 

Dat het boek een internationale prijs heeft gewonnen verwondert mij niet helemaal. Ik denk dat dit vooral te maken heeft met de schrijfstijl van de auteur, want haar talent om te schrijven en unieke gevoel voor taal zijn zeker niet te ontkennen. Het verhaal op zich lag mij echter helemaal niet en ik zal ook niet snel geneigd zal zijn om nog een boek van haar te lezen. 

Op naar een boek dat mij hopelijk een vrolijker en beter gevoel kan geven 🙂 !